HTC One A9 review
Meedoen met de grote jongens heeft een prijs
HTC bevindt zich al enige tijd in woelig vaarwater. De topmodellen van de Taiwanese fabrikant willen maar niet aanslaan bij het grote publiek. Daar moet met deze herkenbare HTC One A9 verandering in komen.
De One A9 moet het tij gaan keren en werd bovendien gepresenteerd als een iPhone-killer. Hij heeft een 5 inch groot AMOLED-beeldscherm met een Full HD-resolutie dat wordt beschermd door Gorilla Glass 4. De gelijkenis met de iPhone zit hem niet alleen in het uiterlijk. Ook qua functionaliteit zijn er overeenkomsten. Zo treffen we onder het beeldscherm een vingerafdrukscanner. Aan de achterzijde bevindt zich een 13,1 megapixel camera waarover later meer.
Inhoud van de doos
MicroUSB-kabel
Adapter
HTC Pro Studio-headset
Handleiding
Concurrentie aanwijzen voor de HTC One A9 is niet zo eenvoudig. Dat komt niet doordat het toestel beter is dan alle andere maar door zijn forse prijskaartje. Momenteel kost hij nog altijd meer dan 500 euro en daarmee kom je uit in een segment waar de meeste telefoons betere processors en grotere beeldschermen hebben. Kijk je puur naar de specs dan wijzen we de 150 euro voordeliger Samsung Galaxy A5 (2016) aan als concurrent. En daar zit dus precies het probleem voor de One A9. Eigenlijk verdient het toestel een behoorlijke prijsdaling zodat hij een serieus alternatief wordt. In de VS was HTC daar al mee begonnen maar dat was van tijdelijke aard. Hier aan de overkant van de plas vond men zo'n introductiekorting blijkbaar niet nodig. Nu is het toestel qua prijs op moment van schrijven al gezakt van 599 euro naar 526 euro. Nog steeds een fors bedrag als je het ons vraagt.
Plus- en minpunten HTC One A9
- Uiterlijk
- Beeldscherm
- Vlotte vingerafdrukscanner
- Prijs/kwaliteitsverhouding
- Processorkracht
Ontwerp
HTC zegt zelf dat de A9 is geïnspireerd op de eerste One; de M7. Ons doet hij toch vooral denken aan een iPhone. Dat neemt niet weg dat we ons testmodel in 'Carbon Grey' er wel erg netjes uit vonden zien. De gehele voorkant van het toestel is zwart en wordt bedekt door een plaat Gorilla Glass 4 die naar de randen toe een beetje afloopt. Er zijn dus geen metalen roostertjes voor stereoluidsprekers want die ontbreken op de A9. Daardoor is onder het scherm ruimte voor een vingerafdrukscanner. Het lijkt een fysieke toets maar hij kan niet ingedrukt worden. Boven het scherm zit een sleuf voor de oorluidspreker met aan de rechterkant de camera. Links boven de sleuf zit ook nog een onzichtbaar notificatielampje.
Alle zijkanten zijn een klein beetje gebold waardoor het toestel prettig in de hand ligt. Links zitten een lade voor de SIM-kaart en één voor een microSD-kaart. Aan de rechterkant vinden we de volumeknoppen en daaronder de powerknop. De laatste lijkt door zijn profiel een schuifje maar is dat niet.
De bovenkant vormt één geheel met het metaal van de rest van het toestel maar is ingelegd met plastic. Vermoedelijk om de ontvangst te verbeteren. Aan de onderkant zitten een gril voor de luidspreker, de gewone microUSB- en headsetaansluiting. Vreemd genoeg zijn ze geen van allen mooi gecentreerd of uitgelijnd en ziet het er een beetje rommelig uit. De luidspreker zit ook op een plek die snel per ongeluk wordt afgedekt door een vinger.
De metalen achterkant heeft geen bolling en wordt alleen onderbroken door twee plastic lijnen. Deze zijn lang niet zo opvallend als bij de iPhone. Helemaal bovenaan zit de camera met dubbele LED-fitser. De camera steekt ongeveer een millimeter uit maar er zit nog een klein randje rondom de lens dus die zal niet snel beschadigen.
De One A9 heeft net als de iPhone een iets smaller en langgerekter scherm. Daardoor is ook het toestel smaller dan de meeste andere smartphones. Dit zorgt ervoor dat het toestel makkelijker vast te houden is. Verder voelt het toestel ook erg solide en premium aan. Enige nadeel is dat al het metaal maar weinig grip biedt en je dus goed moet opletten dat het toestel niet uit je handen glipt.
Prestaties
De batterij van de A9 heeft een capaciteit van 2.150 mAh. Echt riant is dit niet maar er hoeft ook geen zware processor of groot scherm met bijbehorende resolutie mee van energie te worden voorzien.
Met een scherm aan-tijd van tussen de vier en vijf uur kon de A9 het over algemeen 24 uur volhouden op één acculading. Daarbij hadden we de schermhelderheid net onder de 50% staan. Over de hele testperiode valt vooral op dat zijn uithoudingsvermogen wisselvallig is. Sommige dagen gaat het beter dan andere en er is niet een duidelijke oorzaak voor de verschillen aan te wijzen.
Doze, de nieuwe batterijbesparingsfunctie in Android 6.0, lijkt op de A9 nog niet optimaal te functioneren. Deze functie moet er voor zorgen dat het toestel in een slaapstand gaat en nauwelijks energie verbruikt wanneer hij ergens ongebruikt stilligt. Dit kan er toe leiden dat notificaties soms iets later doorkomen maar zou vooral 's nachts voor besparing moeten zorgen. Na een paar dagen leek het beter te gaan maar we zijn niet volledig overtuigd.
De One A9 heeft verder nog een eigen (extreme) energiebesparingmodus. Beiden kunnen bij een bepaald batterijniveau automatisch inschakelen. In de extreme modus blijven alleen nog de functies telefoon, berichten, agenda, rekenmachine en klok beschikbaar. De A9 beschikt over ondersteuning voor Quick Charge 2.0 en het nog uit te rollen 3.0 maar een snellader zul je waarschijnlijk apart moeten aanschaffen.
Ondanks zijn prijs wordt de One A9 niet aangedreven door een high-end processor. Alhoewel de Snapdragon 617-processor van de A9 over acht cores beschikt kan hij niet op tegen de Snapdragon 810 die we in veel andere vlaggenschepen van de concurrentie aantreffen. Over het algemeen presteert de processor naar behoren en werkt het toestel soepel, maar in sommige gevallen heeft het toestel aanzienlijk meer tijd nodig om een toepassing op te starten. Dit blijkt vooral bij het openen van Google. Dit alles zou ook kunnen liggen aan het feit dat de One A9 in Nederland 2 GB werkgeheugen heeft terwijl hij in de VS over 3 GB beschikt. Bovendien ook nog een voor een lagere prijs.
Scherm
De One A9 is uitgerust met een AMOLED-scherm. Het 5 inch scherm heeft een resolutie van 1.920 × 1.080 pixels en komt daarmee op een pixeldichtheid van 441 PPI. Dit zorgt voor een mooi en ruimschoots gedetailleerd genoeg beeld met goede kijkhoeken. Normaalgesproken zien we bij AMOLED-schermen een erg levendige kleurweergave, soms tegen het overdadige aan, en diepe zwarttinten. Op de A9 zien kleuren en zwart er ook goed uit maar het is niet zo overdreven verzadigd dat je direct de AMOLED-techniek herkent. Het kleurenprofiel kan aangepast worden naar standaard RGB maar daar wordt het beeld juist een beetje gelig van.
Behalve met de vingerafdrukscanner en de powerknop kan het toestel ook geactiveerd worden met behulp van Motion Launch. Al werkt dit het handigst wanneer er geen beveiliging is ingesteld. Deze functie maakt gebruik van gebaren die je op het uitgeschakelde scherm maakt. Eén van die gebaren is het bekende en handige dubbeltikken om de telefoon te wekken. Daarnaast kun je ook in een richting over het scherm vegen om een bepaald venster of functie te openen. In totaal zijn er vijf bewegingen beschikbaar die alleen aan- of uitgezet kunnen worden. Het kan wel leiden tot per ongeluk activeren van het toestel en de camera opstarten gaat ook niet vlekkeloos.
Software
De One A9 draait op Android 6.0 en om de processor enigszins te ontzien ligt daar een lite-versie van HTC's Sense-schil overheen. Dat betekent dat het notificatiescherm en de snelle instellingen, die tevoorschijn komen door de statusbalk naar beneden te slepen, er vrijwel hetzelfde uitzien als bij standaard Android. Verder heeft HTC de nodige widgets achterwege gelaten. Zo is er voor de eigen agenda- en mailapplicaties geen widget beschikbaar. Dit laatste vinden wij niet echt een handige ontwikkeling.
Helemaal links naast de startschermen staat helaas wel nog steeds een scherm voor BlinkFeed dat in het Nederlands luistert naar de naam Hoogtepunten. Hier kunnen feeds van social media, je agenda, aanbevelingen voor horeca in de buurt en nieuws via News Republic worden geladen. Handmatig RSS-feeds toevoegen is nog steeds niet mogelijk. Wat ons betreft had HTC beter dit uit Sense kunnen verwijderen. Het is mogelijk om het BlinkFeed-scherm uit te zetten maar vervangen door Google Now kan niet.
Het applicatiemenu is opgedeeld in losse pagina's waar verticaal doorheen gebladerd moet worden. De sortering en rastergrootte kunnen eenvoudig worden aangepast. Verder is het mogelijk om apps te verbergen. Aan het standaard Google-pakket voor Android voegt HTC nog de apps agenda, bestandsbeheer, FM-radio, galerij, foto-editor, help, HTC Club, HTC Dot View, klok, News Republic, spraakopname, thema's, weer, zaklamp en Zoe video-editor toe. Hiervan kan alleen HTC Club verwijderd worden. Wat ons betreft maakt HTC hier een goede afweging in welke apps toegevoegd of van een eigen signatuur voorzien moeten worden en dringen ze nauwelijks iets op.
Het virtuele QWERTY-toetsenbord van HTC is qua layout gebruiksvriendelijk maar de werking kan nog wat verbetering gebruiken. Inmiddels is HTC op dit vlak enigszins voorbij gestreefd door andere fabrikanten en ontwikkelaars. Zo wordt na een komma of punt niet automatisch een spatie ingevoerd. Het toetsenbord is snel en via de instellingen goed aan te passen aan je persoonlijke voorkeuren. Het is mogelijk om voorspelling voor twee talen tegelijk te gebruiken maar het schakelen tussen twee of meer talen is in de praktijk makkelijker.
Tekst invoeren kan ook door van letter naar letter te slepen met je vinger. Dit zou sneller moeten werken maar het woordenboek kiest regelmatig behoorlijk onlogische woorden. Vervolgens moet je dit verbeteren waarbij de overgang tussen typen en swipen onhandig verloopt en ook hier worden spaties niet goed automatisch ingevoerd.
Hardware
De A9 is het eerste HTC-toestel met een vingerafdrukscanner aan de voorkant en HTC slaagt wat ons betreft in de werking hiervan. Met de scanner aan de voorkant onder het scherm kan het toestel in de hand makkelijk met een duim worden ontgrendeld en liggend op tafel met een andere vinger naar keuze. De scanner herkent opgeslagen vingerafdrukken onder alle mogelijke hoeken snel en meestal is één poging genoeg. Het toestel wordt in één keer geactiveerd en ontgrendeld. De scanner kan ook als hometoets worden gebruikt maar heeft verder geen aanvullende functies.
We zijn van HTC-toestellen gewend dat ze over BoomSound beschikken. De A9 is daarop geen uitzondering maar het toestel heeft zoals gezegd geen stereospeakers aan de voorzijde. Daarmee levert HTC één van de voor haar toestellen onderscheidende eigenschappen in. Bovendien is de techniek nu alleen beschikbaar voor aangesloten headsets.
Ook een NFC-chip ontbreekt in het toestel. Nu is dit nóg niet een techniek die je dagelijks gebruikt maar je mag van een nieuwe telefoon anno 2015/2016 toch wel verwachten dat hij erover beschikt. De reden waarom het ontbreekt is onduidelijk. Aan de metalen unibody kan het in ieder geval niet liggen want ook de HTC One M9 heeft dat en die beschikt wel over NFC.
In Nederland is de One A9 alleen met een karige 16 GB aan opslag verkrijgbaar. Hiervan wordt iets meer dan 7 GB ingenomen door de firmware. Om het geheugen uit te breiden kan een microSD-kaartje van maximaal 2 TB in de A9 worden geplaatst.
Camera
De camera's van HTC zijn niet altijd even overtuigend geweest maar de camera van de One A9 is uitgerust met optische beeldstabilisatie en phase detection autofocus. Met die laatste kan bovendien automatisch een foto gemaakt worden als de camera een glimlach detecteert. De 13,1 megapixels van de camera worden standaard allemaal benut in een 4:3 beeldverhouding. De camera kan vanuit het vergrendelscherm snel opgestart worden door het icoontje naar boven te slepen. Het toestel hoeft dan niet ontgrendeld te worden om een foto te maken. Verder opent en reageert de camera redelijk vlot.
In de interface staan een hoop knoppen en het wordt daardoor een tikkeltje rommelig. Er zijn knoppen voor HDR, flitser, galerij, overige instellingen, video- en selfiecamera. Via de vier bolletjes in de hoek kan ook geschakeld worden tussen de opnamemodi selfie, camera, panorama, pro, hyperlapse en slow motion. Daarnaast is het ook nog mogelijk om horizontaal of verticaal, afhankelijk van hoe je het toestel vasthoudt, door de verschillende opnamemodi te scrollen. In de pro-stand kunnen foto's bovendien in RAW-formaat worden vastgelegd. Verder kun je dan ook handmatig witbalans, helderheid, ISO, sluitertijd en focus aanpassen. Wil je foto's in maximaal 13,1 megapixel schieten dan is de Zoe-modus niet beschikbaar en wil je de beschikking hebben over HDR dan staat de flitser niet meer tot je beschikking.
De camera op de One A9 is duidelijk een vooruitgang ten opzichte van zijn voorgangers. De iPhone 6s of Samsung Galaxy S6 naar de troon steken is wat te hoog gegrepen maar de resultaten stemmen zeker tevreden. Kleurweergave, details en belichting zien er, zeker bij daglicht, goed uit. Focus is iets minder sterk en gaat vooral bij minder omgevingslicht weleens fout. Ook de flitser kan dit niet altijd ondervangen.
De 4.0 UltraPixel selfiecamera aan de voorzijde is degelijk en geeft je de mogelijkheid om met Live Makeup je uiterlijk een beetje op te kalefateren. Een foto maken kan met behulp van de in te stellen timer maar ook doormiddel van een auto selfie of spraak selfie.
Video opnemen kan maximaal in 1080p (Full HD) en dus niet in 4K. Dat is een beetje vreemd want de camera en overige hardware zouden het gewoon aan moeten kunnen. Veel vergelijkbare telefoons kunnen het wel en dus is dit een beetje een gemis. Mogelijk heeft HTC de functie geschrapt om genoeg verschil met het vlaggenschip de M9 te creëren.
Klik hierboven voor meer foto's geschoten door de HTC One A9
Conclusie
De HTC One A9 ziet en voelt aan de buitenkant erg premium aan. Dat het aan de binnenkant iets minder premium is maakt het niet direct een minder prettig toestel in het dagelijks gebruik. Al zul je niet altijd het einde van de dag halen op één acculading en doet hij soms iets langer over bepaalde taken. De vingerafdrukscanner werkt erg goed maar is wel ten koste gegaan van stereospeakers aan de voorzijde. Ook de camera is, zeker voor HTC-begrippen, meer dan goed. Alles bij elkaar heeft HTC hiermee een toestel dat in het midrange-segment heel wat potten zou kunnen breken.
Echter, mochten we uiteindelijk tot aanschaf willen overgaan dan zouden we toch terugschrikken voor de prijs. Zijn prijskaartje wordt niet waargemaakt door de geleverde hardware. Processor, beeldscherm en camera zijn degelijk en presteren naar behoren maar niet sterk genoeg om op alle vlakken de strijd aan te gaan met de concurrentie die ook in dit prijssegment valt. Of soms zelfs goedkoper is. Bovendien betaalt men in de VS aanzienlijk minder voor betere specificaties en reparatieservice. Dat stuit ons toch wel een beetje tegen de borst.
