Motorola SLVR review

Slim is HOT! Het is niet meer dan duidelijk geworden de afgelopen tijd dat door het succes van de V3 RAZR nu iedereen in eens dunne toestellen wil.

Motorola startte de hele roep om deze modellen met de genoemde RAZR en nu is daar de SLVR, ook wel L7 genoemd. Een candybar of monoblock met de looks die veel overeenkomsten heeft met zijn broertje de RAZR.

Het toestel is aangekondigd afgelopen jaar tijdens Cebit 2005, maar kwam pas op de markt begin dit jaar. De enorme vertraging kwam vooral door bepaalde structurele punten die opgelost moesten worden. Nadat deze aangepakt werden, was de eerste introductie in Portugal en Spanje snel een feit. De Benelux heeft er zoals gemeld tot begin dit jaar op moeten wachten voordat het toestel de markt betrad.

Samen met de PEBL, ROKR en de RAZR is de nieuwe SLVR opnieuw een fashion statement van Motorola. Specificaties zijn niet het eerste onderdeel dat Motorola wil bespreken, fashion/uiterlijk is dat wel. Het toestel brengt iets naar voren dat menig persoon moet aanvoelen. Bij een Motorola begint men niet over specificaties, maar over dat gevoel.

Naast de SLVR zullen de komende tijd ook de SLVR I-mode met 1.3 Mpixel camera en I-mode functionaliteiten en de SLVR met i-Tunes de markt betreden.

· Het toestel zelf
· Oplader
· Batterij (820 mAh)
· 64 MB Transflash geheugenkaart + adaptor
· Frans- en Nederlandstalige handleiding
· Frans- en Nederlandstalige quickstart handleiding
· Service informatie blad
· Garantie informatie blad

Bij de Motorola SLVR wordt naast de gewone een overzichtelijke snelstart handleiding meegeleverd in zowel het Frans als het Nederlands. Deze is speciaal bedoeld voor degenen die niet eerst de gewone handleiding willen doorlezen alvorens met het toestel aan de slag te kunnen. Dit is bij de meeste mensen het geval. Wie kent het gevoel niet om de nieuwe telefoon zo snel mogelijk uit te proberen en de handleiding maar even links te laten liggen? Juist een dan is een snelstart handleiding handig.

De gewone handleiding is redelijk eenvoudig, maar zit qua structuur goed in elkaar. Helaas is de leesbaarheid van sommige lettertypen niet optimaal, vooral de vetgedrukte letters om iets aan te geven zijn behoorlijk pixelig, wat de leesbaarheid niet ten goede komt. Verder blinkt de handleiding niet uit in volledigheid van informatie en het gebruik van afbeeldingen. Er zijn fabrikanten die dat beter doen.

Plus- en minpunten Motorola SLVR

  • Dun, klein en licht
  • Kleuren beeldscherm
  • Laden via simpele USB kabel
  • Mooi uiterlijk
  • MP3 mogelijkheden onderschat
  • Camera
  • Geen datakabel meegeleverd
  • Geen stereo headset meegeleverd
  • MP3 speler niet overtuigend
  • Onhandig telefoonboek
  • Verouderd menu

Wat zit er bij het toestel?

Bij de SLVR wordt een vrij standaard pakket geleverd. Geen speciale onderdelen als een stereo headset of datakabel. Jammer dat deze niet in de doos zitten, maar daarover later meer. Eerst hieronder een opsomming van wat wel in de doos aanwezig is:

De gebruikte geheugenkaart in het toestel is een Transflash geheugenkaart, ook wel MicroSD genoemd en is niet de meest handige kaart die er is voor een toestel. De kaart is kleiner dan een SIM-kaart, gaat momenteel niet verder dan 64 MB qua grootte en is qua performance niet de meest goede geheugenkaart die er is. Helaas, gebruikt Motorola geen andere kaarten.

Zoals al gemeld geen stereo headset, geen software en geen datakabel. Allemaal punten die niet direct nodig zijn in relatie tot het toestel en de prijs drukken, maar andere fabrikanten leveren ze netjes mee in de doos. Een dergelijk punt kan wel een verschil zijn tussen het niet of wel aanschaffen van deze SLVR.

Uiterlijk

Het belangrijkste punt van de nieuwe Motorola telg is het uiterlijk. Motorola gooit er altijd een speciaal sausje overheen, zodat de toestellen een bijzondere look krijgen. Dat is bij de SLVR niet anders. Het candybar model straalt stijl uit en voelt ook erg goed aan.

Met zijn afmetingen van 114 x 49 x 12 mm is het toestel ronduit klein, maar vooral heel erg dun. 12 mm is zo dun dat het toestel zonder enige moeite in een broekzak of jaszak blijft zitten zonder dat men het doorheeft. Met daarnaast een gewicht van 85 gram is er geen reden tot klagen.

Loopt men nu langs het toestel dan valt als eerste de voorkant op. Onder het vernieuwde scherm zit het toetsenbord dat verdacht veel wegheeft van de oudere RAZR V3, maar veel meer van de nieuwe V3i. De toetsen liggen nu op het toetsenbord en niet erin. Verder is de centrale bedieningstoets wat anders, maar zeker niet ten nadelen. De bediening hiervan gaat zonder enige moeite. In het donker licht het complete toetsenbord op met een blauwe verlichtingskleur.

Verder zijn er op de buitenkant van het toestel weinig punten die besproken hoeven te worden. Op de linker zijkant zijn de volumetoetsen en sneltoets opgenomen en op de rechter zijkant de USB poort voor de lader of datakabelverbinding, cameratoets en geheugenkaartslot voor de MicroSD geheugenkaart. Op de achterkant vindt men de mono speaker en de VGA camera.

Het feit dat er weinig omhanden is met dit toestel geeft het strakke en stijlvolle uiterlijk wat extra mee. De SLVR is absoluut een toestel waar iedereen mee gezien kan worden. Het beste compliment wat gegeven kan worden aan deze Motorola is dat men de afbeeldingen bekijkt en verder het verhaal eigenlijk links laat liggen.

Uithoudingsvermogen

De SLVR bevat een 820 mAh batterij en doet daar redelijk zuinig mee. Bij normaal gebruik houdt het toestel het maximaal vier dagen vol. Hieronder valt hier een aantal keren per dag bellen en SMS'en, een paar keer gebruik maken van de camera en gebruik van Bluetooth. Het spreekt voor zich dat deze stand-by tijd drastisch vermindert als men de camera erg vaak gebruikt of vaak games speelt, vooral het grote scherm als grote energieverbruiker. Toch zet de L7 een redelijke prestatie neer wat uithoudingsvermogen betreft. Niet uitblinkend, maar ook niet schrikbarend weinig.

Opladen is bij het toestel geen probleem. Via de lader of via de computer opladen is er allebei bij. Het toestel is binnen anderhalf uur vol en kan dan weer gebruikt worden. Gebruik voor het laden van het toestel gewoon een standaard USB datakabel.

Belkwaliteit

Tijdens het bellen en gebeld worden zijn vrijwel geen problemen ondervonden. Ontvangststerkte is erg goed te noemen en de mate waarin het toestel een gesprek oppikt of opstart is niet slecht. De kwaliteit is mijlen veel beter dan de ROKR E1 en benadert Nokia heel dicht.

Met de geluidskwaliteit zit het goed. De gesprekspartner is goed verstaanbaar en klinkt bijna net zo helder als de kwaliteit die men ondervindt bij Sony Ericsson en Nokia toestellen. De speakers van de genoemde toestellen laten ook de hogere tonen door. Dat is bij de Motorola veel minder het geval, soms lijkt het alsof de stem aan de andere kant wordt gedempt. De persoon aan de andere kant ervaart juist het tegenovergestelde en krijgt een vrij schelle klank te horen.

In een rumoerige omgeving is men goed verstaanbaar met de L7. Er is overigens ook de mogelijkheid om het toestel op handsfree modus te krijgen. Maar super is het allemaal niet, omdat het volume zo laag blijft.

Gespreksoverzichten zijn weer te geven via het menuonderdeel 'Gespreksinfo'. Er wordt hier een eenvoudig overzicht van ontvangen oproepen, gemiste oproepen en gekozen nummers aangetroffen. Bovendien ontbreekt ook niet de verbruikte GPRS-data in dit overzicht, waarin in alle gevallen eventuele datum en tijd van het item niet ontbreekt. Helaas wist het toestel de laatstgebelde nummers als de batterij op is. Dat kan enorm onhandig zijn in sommige situaties.

Het toestel ondersteund tot 24-toons polyfone beltonen. Er worden rond de 38 beltonen meegeleverd. Hiernaast is het ook mogelijk om MP3-beltonen in te stellen.

Het toestel ondersteunt ook profielen. Schakelen tussen profielen kan alleen via de icoon of de functie achter de linker soft key. Daarnaast kan men het geluid aan de zijkant van het toestel harder en zachter zetten of de stil modus inschakelen door # vast te houden.

Om zonder enig geluid gewaarschuwd te worden heeft de Motorola L7 natuurlijk ook een trilfunctie aan boord. Deze is redelijk sterk, maar is af en toe lastig te voelen in de jaszak. Dit komt vooral omdat het toestel zo enorm dun is dat men soms niet doorheeft dat de SLVR af gaat.

Beeldscherm

Naast Sharp, Samsung en Sony Ericsson stelt de kwaliteit van de displays van Motorola toestellen zeker niet teleur. De schermkwaliteit van de L7 is erg goed. Na de ROKR E1 is de SLVR nu uitgerust met een 260.000 kleuren scherm. De afmeting van het scherm is niet bepaald groot en dat komt de kwaliteit ten goede.

Het scherm is gelijk aan het scherm uit de V3i en PEBL en heeft een resolutie van 176 x 220, een resolutie die te vinden is in enorm veel toestellen van Motorola. Verder valt er eigenlijk amper iets te melden over het scherm. Qua resolutie kan het niet op tegen nieuwe modellen van Samsung, zoals de D800 en Z510. Ook qua helderheid laat het toestel hier wat steekjes vallen, maar over het geheel gezien is het zeker geen slecht scherm.

Qua opties is het toestel redelijk bedeeld. Het is ook mogelijk een screensaver in te stellen en men kan de helderheid wijzigen, maar daar houdt het bij op.

Menu

Op het toestel zal men geen besturingssysteem aantreffen zoals het Symbian of Windows Mobile besturingssysteem. De Motorola SLVR L7 maakt gebruik van Motorola's eigen besturingssysteem. Veel Motorola toestellen maken hier gebruik van, onder andere de Motorola RAZR en PEBL en nog veel andere medium- en high-end modellen.

Wanneer het toestel ingeschakeld wordt springen vier iconen in het oog. In het begin kan hier nogal eens verwarring over ontstaan want deze iconen zijn niet het echte menu zelf, maar een soort snelkoppelingen naar menu-functies. Deze kunnen desgewenst aangepast worden. Dit is erg praktisch, want ieder icoon beslaat een bepaalde richting van de 4-richtings bedieningstoets. Zo kunnen de meest gebruikte en favoriete toepassingen snel gestart worden. Wie kiest voor een opgeruimdere desktop kan de iconen helemaal weglaten. Programma's kunnen dan alsnog snel worden benaderd via de linker- en rechter snelkeuzetoets.

Het echte menu, dat bestaat uit 3 x 3 geanimeerde iconen, spreekt voor zich en kan benaderd worden door op de optietoets of de middelste richtingtoets te drukken. Men kan gebruik maken van drie verschillende thema's voor het menu. Helaas is het niet mogelijk menuthema's te downloaden, wel kan men bij elkaar passende achtergronden, beltonen en screensavers downloaden. Echt mooie menuthema's waarvan Nokia en Sony Ericsson toestellen gebruik maken is hier dus niet mogelijk.

De snelheid van het menu van de Motorola SLVR L7 kan soms wel eens hinderlijk zijn, vooral de 'lag' bij het bekijken van afbeeldingen. Verder is het gewoonweg jammer dat het menu niet zo onovertroffen in elkaar zit als dat van Sony Ericsson of Nokia. Teveel dingen zitten namelijk nog verstopt achter de optietoets die men veels te snel over het hoofd ziet bij sommige zaken. Ook moeten er soms erg veel onnodige handelingen in het menu worden gemaakt, wat veel korter en sneller zou kunnen.

Al met al is de gedachte erg goed, er zitten veel slimme dingen in het menu van de Motorola. Men zou op sommige punten meer aandacht moeten besteden aan de gebruiksvriendelijkheid en logica. Andere merken scoren hier samen met de andere genoemde toestellen vele malen beter op. Ook omdat daar een mate van vernieuwing in te bespeuren valt en dat Motorola met hun menustructuur lijkt stil te staan.

Telefoonboek

Het eenvoudige telefoonboek van de Motorola SLVR is te benaderen vanuit het menu of via één van de vooraf ingestelde snelicoontjes. Het toevoegen van een contact gaat op een iets andere manier dan gebruikelijk: voordat men bij het invoermenu komt is er eerst de mogelijkheid om nog te kiezen uit e-mail of telefoonnummer. Daarnaast kan er een mailinglijst worden toegevoegd. De eerste twee items horen meer thuis in een telefoonboek en komen dan ook uit op precies hetzelfde invoermenu. Nogal vreemd, en wat uit de gebruikersinterface ook al bleek is dat het toestel te veel overbodige submenu's heeft die korter hadden gekund.

Om terug te komen op het telefoonboek zelf schiet deze tekort op het gebied van logica. Per contact kunnen er een aantal standaardzaken worden ingesteld zoals naam, telefoonnummer, type, opslaan in (SIM of telefoongeheugen), verkort nummer en voicedial. Het toevoegen van een foto (Caller ID) hoort hier ook bij en leverde weinig problemen op.

Wilt men meer opslaan zoals meerdere telefoonnummers of een e-mail adres, dan kan is dat wel mogelijk maar wordt speciaal hiervoor een nieuw contact aangemaakt. Het telefoonboek kan dus veel verschillende contacten bevatten onder dezelfde naam wat erg verwarrend werkt. Bovendien is het hele telefoonboek schrikbarend traag, vooral scrollen gaat niet vlot en is een ergernis.

Messaging

Wat dit onderdeel betreft is de Motorola SLVR behoorlijk uitgebreid en bevat alle soorten messaging die momenteel mogelijk zijn, namelijk: e-mail via POP3 of IMAP, MMS, SMS, EMS en de snelle tekstinvoer T9 in verschillende talen. Ook de mogelijkheid tot WAP 2.0 en het bekijken van HTML pagina's ontbreekt niet. De mogelijkheid om deze dienst te gebruiken is afhankelijk van de netwerkaanbieder die deze informatiedienst ondersteund. Dit geldt overigens ook voor MMS. In de handleiding komt men terug op het instellen van de genoemde functies. Verder is Instant Messaging een mogelijkheid, maar de MSN Messenger dienst kan hiermee niet worden gebruikt.

Al deze soorten messaging zijn terug te vinden bij 'berichten' in het menu. Zowel MMS, SMS als mailberichten komen terecht in één inbox. De SMS-editor werkt redelijk, alleen de karakterteller is erg onlogisch. Deze begint namelijk bij 450. Ieder keer wanneer er een nieuw karakter wordt ingetoetst wordt deze waarde minder. Ervan uitgaande dat een SMS 160 karakters is komt men bij een raar aantal SMS'jes uit. Het zou dan ook veel handiger zijn als deze waarde een veelvoud van 160 was in plaats van 450. Dat scheelt weer een rekensommetje en daarmee ook de vraag hoe duur de boodschap gaat kosten omdat er makkelijker te zien is hoe lang het SMS-bericht is.

Verder zijn er geen speciale zaken als Quickshare aan boord. Dergelijke speciale mogelijkheden zijn niet aan de Motorola SLVR L7 besteed.

Connectivity

De Motorola SLVR kan behoorlijk goed meekomen qua connectivity. Net als de Motorola V3i en PEBL beschikt het toestel over ingebouwd Bluetooth, WAP 2.0, EDGE en GPRS. Hiernaast kan er gebruik gemaakt worden van alle beschikbare GSM frequenties: 850, 900, 1800 en 1900 Mhz (Quad band). Hiernaast heeft de L7 ook nog een standaard interfacepoot ingebouwd speciaal voor het overzetten van data van de PC naar het toestel en vice versa.

De Bluetoothfunctie van het toestel is te benaderen via Verbindingen bij het instellingenmenu. Hier kan onder andere de Bluetoothmodule permanent aan worden gezet, helaas is het maximum slechts 60 seconden. Verbinden met andere toestellen en apparaten geeft geen problemen.

Het overzetten van bestanden via de PC is geen probleem bij de Motorola SLVR. Het toestel wordt namelijk op de PC gevonden als verwisselbare schijf in de verkenner of bestandsbeheer. Het venster met de diverse mappen die op de geheugenkaart zijn aangegeven komt vele malen eenvoudiger over dan wat Sony Ericsson bij zijn Walkman modellen toont. Niet meer zoeken naar een map, want alles is simpel ingedeeld. Ook het installeren van het toestel is dood eenvoudig. Geen complete PC suite is nodig om alleen een paar bestanden uit te wisselen.

Heel eenvoudig kan men nu data overzenden tussen de PC en het toestel. Helaas is er in de doos geen synchronisatieprogramma terug gevonden. Deze zal men van de site van Motorola moeten downloaden. Op die wijze kan men de contactpersonen, agendapunten en taken beheren in het toestel. Jammer dat het programma niet gewoon met het toestel wordt meegeleverd.

Geheugen

De Motorola SLVR heeft net als vele andere Motorola toestellen rond de 11 MB beschikbaar geheugen. Dit kan gebruikt worden voor JAVA applicaties, foto's, achtergronden en beltonen. Dit is wel erg weinig en mag wel wat beter. Gelukkig is er een geheugenkaartslot aanwezig die de mogelijkheid tot het uitbreiden van het geheugen met kaarten mogelijk maakt.

De SLVR gebruikt Transflash kaarten ook wel MicroSD genoemd. Deze zijn zoals al eerder genoemd niet de meeste handzame geheugenkaarten en gaan momenteel niet verder dan 1 GB. Meer geheugen heeft men bij de SLVR niet nodig en het is dan ook één keer de geheugenkaart plaatsen en daarna nooit meer verwijderen.

Camera

Motorola is qua camerakwaliteit nu niet iemand die voorop in de strijd mee doet. Bij de SLVR is dat niet anders. Geen megapixel camera, maar een schamele VGA camera die al in bijna elk Motorola toestel terugkomt. De kwaliteit van de camera is redelijk, meer moet er niet over gezegd worden, want nu nog een VGA camera meeleveren in een dergelijk toestel is ronduit beschamend. Dat mag en kan niet meer vooral, omdat alle tegenhangers in de markt een toestel tonen die met megapixel camera's zijn gerust. De SLVR I-mode krijgt gelukkig een 1.3 Mpixel camera mee bekend uit de V635 en V3i.

Het kost verder erg veel tijd en moeite om een foto te maken. In de maximumresolutie van 640 x 480 pixels duurt dit gewoon te lang. Men moet wachten totdat de felheid van het beeld wat minder is geworden alvorens een foto te maken, om ergere overbelichting te voorkomen. Is dit gelukt, dan moet de foto worden opgeslagen. Dit duurt even en pas dan kan er in een extra submenu worden gekozen om de foto in een bestand op te slaan.

Al met al slaat deze omslachtige methode volledig de plank mis. De bedoeling van een camera in een telefoon is om snel even een leuke foto te maken zonder al teveel problemen. De tijd die de Motorola SLVR er over doet is gewoon niet handig meer en vermindert de bruikbaarheid van de camera. Veel foto's in de hoogste resolutie (640 x 480) hebben een bepaalde waas en last van overbelichting, wat erg jammer is. Klein lichtpuntje is het feit dat de foto's in betere omstandigheden scherper zijn. De SLVR kan overigens ook foto's maken in een resolutie van 320 x 240 en 160 x 120 pixels. Bij alle resoluties kan er tot 4x zoom worden ingezoomd.

Verdere opties van de camera zijn de mogelijkheid tot het kiezen van de lichtsterkte. Deze kan op Automatisch, Bewolkt, Binnen (thuis), Binnen (kantoor), Nacht en Zonnig worden ingesteld. Er wordt alleen nergens in het telefoondisplay getoond welke instelling gekozen is. De laatste twee opties zijn de zelfontspanner en de helderheidinstelling en daar houdt het dan mee op.

De SLVR kan ook video opnemen, maar verwacht daar niet te veel van. De kwaliteit is minder dan menig toestel en er zijn amper instellingen. De videoapplicatie zit ook niet bij de camera begrepen maar onder het onderdeel video's wat een vreemde plek is. De aanwezige opties zijn de twee resoluties (176 x 144 en 128 x 96 pixels), dezelfde lichtsterkten als bij de fotocamera, het opnemen van audio-, de helderheidinstelling en het bepalen van de videolengte tussen maximaal (afhankelijk aanwezig geheugen) en een MMS (rond de 10 seconden). Inzoomen is ook mogelijk, maar alleen voordat de video gestart wordt. Tijdens het opnemen kan men niet opnieuw in of uitzoomen.

De camera is eigenlijk niet meer dan een leuke extra. De kwaliteit is redelijk voor een VGA camera en de instellingen zijn mager. Dit toestel had eigenlijk geen camera mee hoeven krijgen. Elke andere telefoon in een dergelijk dun jasje met camera scoort hoger, soms zoveel hoger dat het eigenlijk gewoon jammer is wat deze SLVR voortbrengt.

Aanwezige programma's

Een behoorlijk aantal programma's die gebruikt kunnen worden, zijn te vinden te vinden onder 'Office tools' in het menu. Over het aanbod valt zeker niet te klagen, men heeft namelijk de beschikking over een uitgebreide kalender en agendafunctie, wekker, rekenmachine, eenhedenconverter en voicememo. Ook qua gebruikersvriendelijkheid doen de programma's het prima. Naast de toepassingen in het menu 'Office tools' is er ook een 3GP-videoplayer en XHTML browser beschikbaar op het toestel. Een mixer voor polyfone beltonen (MotoMixer) wordt alleen wel gemist.

Naast deze opties is er een applicatie voor het afspelen van audiobestanden op het toestel. Deze standaard applicaties speelt de aanwezige beltonen af en andere files die niets te maken hebben met de meegeleverde Digital Audio Player applicatie op het toestel. Ook is er een applicatie toegevoegd voor het opslaan van belangrijke codes. Het komt overal met codememo op Sony Ericsson toestellen, alleen is de functionaliteit van het programma minder. Als laatste is er een Vodafone SIM diensten onderdeel op het toestel aanwezig wat onder Toepassingen geplaatst is.

Als extra programma's wordt naast Safe ook een Digital Audio Player meegeleverd. Deze MP3 speler kan bestanden afspelen van de geheugenkaart en is bekend van de V3x. Een nadeel is het feit dat de gebruiker niet de applicatie op de achtergrond kan laten draaien en dat na een gesprek de applicatie niet automatisch doorgaat met het afspelen van een audio bestand. De gebruiker zal zelf het bestand opnieuw moeten starten.

Over de kwaliteit niet meer dan lof. De mono speaker klinkt goed. Helaas is er geen equalizer aanwezig die de kwaliteit nog beter had kunnen maken. Dit is wel een gemis. Ook het niet aanwezig zijn van stereo headset in het pakket is echt een misser. De SLVR L7 kan best goed dienen als MP3 speler, maar als er geen headset meegeleverd wordt zullen vele gebruiker deze mogelijkheid nooit ontdekken.

De hoeveelheid extra meegeleverde programma's is matig. Geen aparte extra programma's in het toestel op de MP3 speler na, de hoeveelheid games is wel op orde.

Games

Standaard wordt de Motorola SLVR geleverd met twee voorgeïnstalleerde JAVA-game, genaamd Crazy en Rebels. Het eerste spel is een directe kloon van Worms en niet één van de beste. De W550i levert standaard de originele Worms mee en twee andere enorme leuke games. De tweede game is Rebels en daarbij moet men door de ruimte vliegen en allerlei voorbij komende spaceships vernietigen. Leuk om de tijd mee te doden.

Motorola zou daar eens naar moeten kijken, maar gelukkig is het geen saaie bedoeling: er zijn ook toestellen die helemaal geen games of erg saaie games standaard aan boord hebben. Windows Mobile is hier een voorbeeld van met al jaren Jawbreaker en Patience.

Natuurlijk is het ook mogelijk om extra JAVA-based spellen te downloaden, al loopt men snel tegen de beperking van het geheugen aan intern. Gelukkig is de geheugenkaart daar om de games op achter te laten. Al is de vraag of men wel games wil spelen op dit toestel. De performance die gemeten is met een Jbenchmark programma is zo matig dat men het downloaden beter achterwege kan laten. De scores die het toestel haalt in de tests zijn echt laag en doen aan waarden van eind 2004 denken. Op dat vlak dus totaal geen verbetering ten opzichte van de al oude E398.

Conclusie

De SLVR laat zien dat de V3 RAZR geen eendagsvlieg was. Motorola kan ook een formaat candybar maken met de looks en uitstraling die men kent van de RAZR.

Het gaat allemaal om uiterlijk bij deze toestellen en dus ook bij de SLVR, maar dat wil niet zeggen dat er een aantal punten zijn die niet genoemd moeten worden. De camera is beneden elk niveau en hetzelfde geldt ook voor het verouderde menu.

Verder mag het onhandige telefoonboek niet onbesproken blijven en is het ronduit jammer dat er geen stereo headset of datakabel in de doos aanwezig is. Men zal nu zelf een headset in de winkel moeten gaan aanschaffen en de datakabel thuis van een ander apparaat moeten gebruiken. Vooral het laatste moet geen probleem geven. Menig digitale camera, kaartlezer of ander apparaat heeft een standaard USB kabel meegeleverd die men met de SLVR kan gebruiken.

De headset is een ander verhaal, want op het toestel wordt een applicatie meegeleverd om MP3 bestanden af te spelen en dan is er geen headset bij. De applicatie is niet heel erg overtuigend, maar voor een groot aantal personen meer dan voldoende. Simpel wat MP3 bestanden op de geheugenkaart gooien via de USB verbinding en men kan gaan luisteren. Er moet alleen wel een headset bijgehaald worden. Dat zal bij de aanschaf niet direct gebeuren is het idee. Jammer, want het was toch een mooie optie geweest. Het zal bij de L7 met i-Tunes ondersteuning, die binnenkort komt naar verwachting beter voor elkaar zijn.

De pluspunten van het toestel zijn vooral het uiterlijk en het gewicht. Het toestel is enorm klein en weegt amper iets. Ook het compacte kleurenscherm mag er zijn. Absoluut punten waarop gebruikers het toestel zullen kopen. De SLVR is daarnaast namelijk erg goedkoop en kan daardoor voor vele personen uitgroeien tot een toestel waarmee alleen gebeld en gesmst wordt. Daarvoor is het voldoende uitgerust al is er in potentie meer uit te halen.


Vermelde toestellen

Vragen en antwoorden over deze Motorola SLVR review