HTC Desire Eye review

Wat zit er bij het toestel?

In het geval van de Desire Eye hebben wij een toestel tot onze beschikking gehad dat puur en alleen bedoeld is voor testdoeleinden. Dat resulteert erin dat het toestel in een saai wit doosje wordt geleverd en niet in een mooi aangekleed en uitgerust verrassingspakket. Behalve de Desire Eye kregen wij alleen een microUSB-kabel met adapter voor het stopcontact toegestuurd. Veel uitgebreider is de consumentenversie trouwens ook weer niet, daar zit alleen nog een headset en handleiding extra bij.

Uiterlijk

De Desire Eye is een in het oog springende verschijning maar voldoet zeker nog aan de hedendaagse designfilosofie van HTC. Het toestel is geheel van plastic en voorzien van een opvallend kleurtje. Daarmee heeft het wel wat weg van de iPhone 5c of een Nokia. Rondom zit een lichtblauwe rand met een kleine bolling. Deze rand loopt naadloos door in de donkerblauwe, platte achterkant. Aan de achterkant zit dezelfde camera met dubbele LED-flitser als aan de voorkant. De achterkant heeft geen curve maar het matte plastic ligt fijn in de hand en biedt prima grip. De Desire Eye is een tikje groot uitgevallen maar zijn gewicht valt alleszins mee.

Boven en onder het scherm zitten twee zilverachtige, witte vlakken. Doordat die boven groter is lijk je het toestel vooral in het begin wel eens op de kop te houden. De randen zijn van plastic en niet van metaal. Midden boven het scherm is de opvallende selfiecamera met dubbele LED-flitser geplaatst. Aan weerszijden ervan zitten nog een tweetal sensoren en een piepklein notificatielampje dat slechts één kleur kent.

In de rand van het toestel zitten links twee laatjes voor de microSD-kaart en nanoSIM-kaart die gemakkelijk met een nagel eruit getrokken kunnen worden. Terugplaatsen is wel een beetje gepriegel. Het is mogelijk om de SIM-kaart te verwisselen zonder het toestel opnieuw op te starten. Rechts op het toestel vinden we de volumeknoppen, powertoets en een specifieke cameratoets. Iets dat we de laatste tijd maar zelden zien op een HTC maar een prettige toevoeging voor een selfietoestel. Jammer alleen dat hij erg diep in het toestel ligt en stroef indrukt zodat onbewogen indrukken vrijwel onmogelijk is. Bovenop het toestel zit de headset jack-aansluiting en onderop de microUSB-aansluiting.

Zo op het eerste gezicht lijken luidsprekers te ontbreken op de Desire Eye terwijl er volgens de specificatielijst wel degelijk BoomSound-speakers in moeten zitten. Bij een nadere inspectie blijkt dat er tussen het zware deel rond het scherm en de zilveren vlakken aan de boven- en onderkant twee gleuven zitten met daarachter de luidsprekers. Het ziet er erg netjes uit maar de sleuven zijn wel een beetje vergaarbakken voor stof. Nu snappen we de 'X' in IPX7.

Uithoudingsvermogen

In de Desire Eye is plaats voor een 2.400 mAh batterij. Dat is niet echt fors te noemen en het was dan ook even spannend tot wat voor batterijduur dit zou leiden. Met voor ons doen gemiddeld gebruik houdt het toestel het een goede 1,5 dag uit. Dat houdt in dat Gmail, WhatsApp en een aantal social media regelmatig geopend worden. Daarnaast checken we af en toe nog het nieuws en plegen incidenteel een telefoontje. Gewoonlijk hebben wij WiFi altijd aan staan. Hierdoor durven we wel wat te concluderen dat de Desire Eye het ook met intensief gebruik 24 uur kan volhouden.

Om het uithoudingsvermogen op te rekken is er de energiebesparingsmodus die CPU-gebruik, schermhelderheid, trillingsfeedback en dataverbinding beperken of uitschakelen. Deze stand schakelt automatisch in als het batterijniveau onder de 15% zakt en dit kan niet worden aangepast. Verder is er ook nog de extreme energiebesparingsmodus. Deze schakelt vrijwel alle functionaliteit uit en houdt alleen de telefoon, berichten, mail, agenda en calculator beschikbaar. Van deze functie kan je dan weer wel instellen bij welk percentage hij moet inschakelen. Overigens duurt het voor het gevoel opvallend lang voordat de Desire Eye helemaal is opgeladen.

Belkwaliteit

De beltoepassing heet telefoonboek maar dat onderdeel komt later in deze review aan bod. Er zijn vijf tabbladen en één daarvan is voor telefoon. Via smartdial op het numerieke toetsenbord is de gewenste contactpersoon snel gevonden. Maar er kan ook een QWERTY-toetsenbord geopend worden. Op tabbladen links en rechts staan het logboek, favorieten, alle contacten en groepen.

Een oproep kan automatisch beantwoord worden door het toestel naar je oor te brengen. De geluidskwaliteit tijdens een gesprek is helder en duidelijk. Alleen op de luidsprekerstand leken we soms slecht verstaanbaar voor onze gesprekspartner.

Beeldscherm

Het beeldscherm van de Desire Eye dat diagonaal 5,2 inch meet, heeft een resolutie van 1.920 x 1.080 pixels. Dit levert een goede beeldkwaliteit op in een plezierige verhouding. Het beeld heeft een levendige kleurintensiteit, misschien een tikje gelig maar zeker niet opvallend of zelfs hinderlijk. De automatische schermhelderheid werkt ook goed. De time-out voor de schermverlichting kan op automatisch slapen worden ingesteld. Het is niet helemaal duidelijk wat dit precies inhoudt maar vermoedelijk blijft het scherm aan zolang het toestel merkt dat je naar het scherm kijkt.

Het toestel kan door gebaren te maken op het scherm worden ingeschakeld. Dit is de zogenaamde Motion Launch. Eén van die gebaren is het bekende en handige dubbeltikken om de telefoon te wekken. Daarnaast kun je ook in een richting over het scherm vegen om een bepaald venster of functie te openen. Helaas kun je dit niet verder instellen of kiezen welke bewegingen wel en welke niet moeten zijn ingeschakeld. Vooral het vegen leidt snel tot per ongeluk activeren van het toestel. Bovendien zijn de omschrijvingen van de vereiste bewegingen niet echt accuraat. Zo staat in de instellingen dat je de telefoon in staande stand moet vasthouden om de camera te ontgrendelen met de volumeknop, maar blijkt uit de instructieanimatie juist dat het toestel horizontaal moet worden gehouden.

Menu

De Desire Eye draait op Android 4.4.4 met daaroverheen Sense 6. Met de stap naar Lollipop is Android ingrijpend veranderd maar HTC is daar nog niet aan toe en het blijft nog even afwachten wat dit voor gevolgen heeft voor de Sense-schil van HTC. Sense 6 komt qua bediening grotendeels overeen met standaard Android en is vooral een cosmetische verbouwing. Voor de interface zijn negen thema's beschikbaar die behalve de achtergrond ook de accentkleuren een make-over geven.

Links naast je belangrijkste startscherm staat nog een venster waar doorheen gescrold kan worden. Dit is HTC BlinkFeed. Hier kun je in één oogopslag het laatste nieuws en de belangrijkste updates van je social media zien. Standaard verschijnen hier updates van de social media die je gekoppeld hebt met HTC Sense maar er kunnen ook andere nieuwsfeeds aan toegevoegd worden. Handmatig RSS-feeds toevoegen is echter geen optie. Mocht BlinkFeed voor jou geen toegevoegde waarde hebben, en dat kunnen wij ons best voorstellen, dan kun je het hele scherm gewoon verwijderen.

Door de statusbalk naar beneden te slepen verschijnt het notificatievenster met, indien beschikbaar, meldingen van geïnstalleerde apps. Aan de achterkant van het notificatievenster vinden we sneltoetsen voor de belangrijkste instellingsfuncties zoals WiFi, schermhelderheid, geluid, etc. Dit overzicht kan worden aangepast door de gebruiker, maar het maximum aantal snelkoppelingen is hoe dan ook twaalf.

Het applicatiemenu is nog steeds een raster waar verticaal doorheen gescrold moet worden. Dit kan op drie manieren worden gesorteerd en in twee verschillende rastergroottes. De gehele interface werkt soepel en vloeiend op de Desire Eye. Dat viel ook wel te verwachten want het toestel beschikt over dezelfde processor als de HTC One M8.

Telefoonboek

Zoals gezegd heeft de telefoonboektoepassing tabbladen voor oproepen, telefoon, favorieten, contacten en groepen. Vooral deze laatste drie horen natuurlijk bij de kern van het telefoonboek en de werking daarvan is al jaren uitstekend verzorgd bij HTC. Behalve van de SIM-kaart of van Gmail kunnen contacten ook vanuit allerlei andere online accounts worden binnengehaald. Na het synchroniseren van contacten kan het toestel automatische contactlinks voorstellen. Zo heb je direct profielfoto's maar ook allerlei contactgegevens direct bij elkaar.

Wanneer je meerdere accounts hebt gesynchroniseerd kun je boven in beeld aangeven van welke bronnen de contactpersonen moeten worden getoond. In de instellingen staan nog een aantal sorteeropties. Wat ons betreft is veruit de handigste optie om alleen contacten met een telefoonnummer weer te geven.

Messaging

De Desire Eye beschikt natuurlijk over een degelijke berichtenapp. Al zal menigeen deze steeds minder gebruiken en is tegenwoordig ook Hangouts van Google+ daarvoor beschikbaar.

De mail-app van HTC heeft een duidelijke eigen uitstraling en werkt prettig. Een account toevoegen is een fluitje van een cent en in principe worden de instellingen automatisch aangemaakt. Ook berichten in andere mappen dan je inbox kunnen automatisch gesynchroniseerd worden en er zullen notificaties voor worden vertoond. Vreemd genoeg is er voor de mail-app van HTC zelf nog steeds geen widget beschikbaar. Het is tegenwoordig wel mogelijk om in Gmail accounts van andere providers te synchroniseren en daarvan kan dan wel een aparte widget aangemaakt worden.

Het virtuele QWERTY-toetsenbord van HTC is erg goed en gebruiksvriendelijk. Het keyboard boet wel wat in qua overzichtelijkheid vanwege de vele voorgedrukte tekens. Typen is erg prettig, ook met twee vingers. Het toetsenbord is snel en via de instellingen goed aan te passen aan je persoonlijke voorkeuren. Enige hiaat is het feit dat na een komma niet automatisch een spatie wordt ingevoerd terwijl dit na een punt wel gebeurd. Het is mogelijk om voorspelling voor twee talen tegelijk te gebruiken maar het schakelen tussen twee of meer talen is in de praktijk makkelijker.

Tekst kan ook worden ingevoerd door met één vinger van letter naar letter over het toetsenbord te slepen. Als je dit eenmaal onder de knie hebt gaat het een stuk sneller en de woordvoorspelling doet ook hier goed zijn werk.

Connectivity

Behalve de al eerder genoemde snelkoppelingen achter het notificatievenster is er ook nog een apart gedeelte voor verbindingen in de instellingen. WiFi, Bluetooth, vliegtuigmodus en mobiele gegevens kunnen hier snel ingesteld en aan- of uitgezet worden. Eén klik verder vinden we ook nog opties als NFC, WiFi-hotspot en media-uitvoer.

Voor het browsen op internet wedt de Desire Eye op twee paarden want hij beschikt over Chrome van Google en een eigen browser van HTC. Qua uiterlijk en functionaliteit ontlopen ze elkaar nauwelijks. De browser van HTC kan fullscreen worden weergegeven maar Chrome kan dan weer synchroniseren met Chrome op je PC. Geen van beide kan overweg met Flash en met zoomen presteren ze gelijkwaardig.

Camera

Dan is het nu eindelijk tijd om de camera's van de Desire Eye aan een kritische blik te onderwerpen. De interface is net als de rest van Sense 6 niet noemenswaardig veranderd. Houd je het toestel horizontaal dan staat in de rechter bovenhoek een snelkoppeling naar je laatst genomen foto en de galerij. Linksboven kan de flitserstand worden veranderd en linksonder kunnen via de drie stipjes snelkoppelingen voor de belangrijkste opties en het uitgebreide instellingenmenu worden geopend.

Via het vierkantje met de vier rondjes in de rechter benedenhoek kan geschakeld worden tussen de verschillende opnamemodi. Schakelen tussen gewone camera, selfiecamera en split opname kan door van boven- of onder het scherm naar binnen te vegen. Je moet wel telkens wachten tot de nieuwe camera is geopend voordat je door kan vegen naar de volgende.

Door de fysieke of virtuele cameratoets ingedrukt te houden wordt de continue opname geactiveerd en kun je heel snel achter elkaar foto's nemen. Standaard is dit beperkt tot maximaal 20. Het scherpstellen heeft wel te lijden onder deze methode. Sowieso is de autofocus op de Desire Eye niet echt snel.

Om het maximale uit de 13 megapixel selfiecamera te halen werd de Desire Eye als eerste HTC uitgerust met de zogenaamde Eye Experience. Dit zijn tal van functies voor de camera die soms ook in andere apps kunnen worden gebruikt. Zo is er bijvoorbeeld 'Face Tracking' dat gebruikt kan worden in apps voor videochat en maximaal vier gezichten gecentreerd in beeld houdt.

Een extra fotomodus is 'Photo Booth' waarmee vier opeenvolgende foto's worden gemaakt. Verder is het mogelijk om automatisch of stem-geactiveerd een selfie te maken. Een tamelijk belachelijke optie is de mogelijkheid om twee gezichten te laten samensmelten tot één. Tijdens onze testperiode ontbrak de plak-mij-erbij modus waarbij je een selfie kan combineren met een achtergrond die met de andere camera is gemaakt.

In de selfiestand is standaard een timer van 2 seconden ingesteld. Deze kan ook worden uitgezet of verlengd. Verder staat er een slider in beeld voor Live Makeup. Hiermee kan, natuurlijk volkomen kunstmatig, je huidteint egaler en je lippen roder worden gemaakt. Zet hem echter volledig uit om scherpere foto's te krijgen. De focus van de selfiecamera is niet altijd spot on maar hij biedt meer mogelijkheden en de prestaties zijn over het algemeen beter dan bij andere ‘selfietoestellen'. De flitser zorgt over het algemeen voor een gelijkmatige belichting en is hij dus goed te gebruiken, mits je de aandrang kan weerstaan om je ogen dicht te knijpen tegen het felle licht.

Klik hierboven voor nog meer voorbeeldfoto's van de HTC Desire Eye

Aanwezige programma's

Op de Desire Eye staan standaard de apps aandelen, agenda, auto, bestandsbeheer, calculator, downloads, Facebook, FM-radio, foto's, galerij, gesproken zoekopdracht, Gmail, Google, Google Drive, Google+, hangouts, HTC back-up, HTC Dot View, HTC-gids, instellen, kindermodus, klok, krabbelen, Maps, muziek, nieuws en weer, ouderdashboard, Play Boeken/Films/Games/Kiosk/Music, Polaris Office 5, Skype, spraakopname, taken, tips en help, Twitter, weer, YouTube, zaklamp en Zoe.

Het is een mooi compleet pakket maar echte uitschieters zitten er niet tussen. Zoe is een app waarmee korte filmpjes samengesteld kunnen worden van foto's en video's en tegelijk een sociaal netwerk maar het voorziet niet echt in een behoefte. Het voorinstalleren van de Dot View-toepassing zonder het meeleveren van de benodigde case is wat ons betreft een beetje cru.

Conclusie

De Desire Eye heeft dan wel wat weg van een cycloop maar een mythische reputatie is niet zo gemakkelijk behaald. Toch is de Desire Eye wat ons betreft op de goede weg. Hij heeft geen grote tekortkomingen en het is opmerkelijk dat HTC hem in Nederland zo weinig promoot. Zijn uiterlijk en bouwkwaliteit doen, ondanks het gebruik van plastic, helemaal niet onder voor dat van de One M8; zijn metalen grote broer. De waterbestendigheid komt zeker van pas bij het morsen van een kop koffie op je bureau. Zoals wij zelf ondervonden.

HTC lijkt met de Desire Eye een beetje op twee gedachten te hinken. De Desire-lijn is normaalgesproken gepositioneerd onder de duurdere high-end modellen, maar dit toestel ligt qua specificaties dichter bij het huidige topmodel dan bij zijn Desire naamgenoten. De Desire Eye is een fractie groter dan de One M8 en het prijsverschil is minimaal. Op het moment van schrijven zelfs minder dan 50 euro. Ben je geen fervent selfieschieter dan is de Desire Eye nog steeds een erg fijn toestel, maar zou de prijs je kunnen afschrikken.